● وقتی حرفی برای گفتن نیست!

_ اگه آدم یه آرزویی داشته باشه ولی بهش نرسه، حتی اگه غبار زمان اونو کمرنگ کنه و یا حتی اگه لابه لای آرزوهایی که بهشون رسیده، گم بشه، باز هم یه تلنگر کافیه تا یه حسی مثل حسرت، حسرت نرسیدن به آنچه می خواسته، سراسر وجودش رو بگیره!!!

_ چند هفته پیش کتاب "راز داوینچی" رو خوندم. اونموقع با اینکه خیلی مشتاق بودم ولی نشد در موردش بنویسم. به نظر من این کتاب یک اثر فوق العاده است. جذاب و پر کشش. من به علت ضیق وقت، اصلاً قصد خوندن کتاب رو نداشتم ولی خوندن چند صفحه اول همانا و تعطیل کردن کار و زندگی و خواب برای تموم کردنش همان! بدون شک خالق این اثر یک انسان بسیار باهوشه. این دومین کتابی بود که می خوندم و در حین خوندن تیز هوشی و ذکاوت نویسنده رو تحسین می کردم ( اولیش کتاب " همنوایی شبانه ارکستر چوبها " بود ) . نویسنده های خوب زیادن ولی نویسنده های باهوش نه! فیلمش رو هم دیدم. به هیچ وجه به جذابیت خود کتاب نیست ( با اینکه بازیگر نقش اصلیش تام هنکسه! ;)) ). توصیه میکنم فیلمو بی خیال بشید و کتاب رو بخونید ( هر چند تا حالا دیگه فکر کنم همه هم کتابشو خوندن و هم فیلمشو دیدن و این ماییم که طبق معمول از قافله بشریت عقب مانده ایم! ) !!!

_ محض اطلاعتون : " چراغها را من خاموش می کنم " دوباره چاپ شده. چاپ بیست و چهارم. ما که طبق معمول نفهمیدیم چرا یه مدت چاپش متوقف شد. حدس من اینه که قضیه مالی و پولی بوده. نظر شما چیه؟!!!