● فرازهایی از نهج البلاغه

مبادا هرگز دچار خودپسندی گردی و به خوبی های خود اطمینان کنی و ستایش را دوست داشته باشی که اینها همه از بهترین فرصت های شیطان برای هجوم آوردن به توست و کردار نیک نیکوکاران را نابود سازد.
مبادا هرگز با خدمت هایی که انجام دادی بر مردم منت گذاری یا آنچه را انجام داده ای بزرگ بشماری یا مردم را وعده ای داده و سپس خُلف وعده نمایی! منت نهادن، پاداش نیکوکاری را از بین می برد و کاری را بزرگ شمردن، نور حق را خاموش گرداند و خلاف وعده عمل کردن، خشم خدا و مردم را برمی انگیزد، که خدای بزرگ فرمود: " دشمنی بزرگ نزد خدا آن که بگویید و عمل نکنید. " *

قسمتی از نامه علی (ع) به مالک اشتر

* کَبُرَ مَقتاً عندَ اللهِ اَن تَقولوا ما لا تَفعلون


آنچه با سکوت از دست می دهی آسان تر از آن است که با سخن از دست برود، چرا که نگهداری آنچه در مشک است با محکم بستن دهانه آن امکان پذیر است و نگهداری آنچه در دست داری، پیش من بهتر است از آن که چیزی از دیگران بخواهی و تلخی ناامیدی بهتر از درخواست کردن از مردم است.

قسمتی از نامه علی (ع) به فرزندش حسن (ع)



منبع: نهج البلاغه/ ترجمه علی دشتی/ انتشارات لاهیجی