● کتاب قانون

مسلماً فیلمی که برای دوسال به علل نامعلوم توقیف بوده، همچین یه جورایی آدمو قلقلک میده واسه دیدن! من نمی‌دونم سینماگران "کتاب قانون" رو جزء کدوم دسته از فیلما قرار میدن ولی به نظر من چیزی بود مثل طنز با همون ویژگی‌ها: یعنی به چالش کشیدن جنبه‌های نامطلوب رفتار جامعه با استفاده از ابزاری به نام شوخی و خنده.
داستان فیلم از این قراره که رحمان توانا (پرویز پرستویی) به همراه یک هیأت بلند پایه ایرانی برای انجام پاره‌ای مذاکرات راهی لبنان می‌شن. در اونجا رحمان به طور تصادفی با دختری (دارین حمزه) مسیحی، فرانسوی زبان و دانشجوی ادبیات فارسی آشنا میشه که این آشنایی منجر به مسلمان شدن و نهایتاً ازدواج اون دختر با رحمان میشه. بقیه فیلم حول و حوش نگاه انتقادی این دختر تازه مسلمان شده به رفتارهای مخالف با نص صریح قرآن از جانب مسلمانهاییه که خیلی هم ادعای مسلمانی دارن. رفتارهایی مثل غیبت، کم فروشی، قهر و ... . در حقیقت این فیلم تا حدودی نشون میده که چقدر ما به جای توجه و اهمیت به متن، به حاشیه می‌پردازیم. کتاب قانون (قرآن) قانون زندگی ماست که به اون هم مثل سایر قوانین، کاملاً بی‌توجه‌ایم. البته این فیلم با قرار دادن بیننده در موقعیتهای خنده‌دار، تا حدودی زهر کنایه‌های مستقیمش رو می‌گیره و فضای نسبتاً شادی رو ایجاد می‌کنه.
کتاب قانون شاید در کل فیلم چندان تأثیرگذاری نباشه (که البته همینطوریشم ظاهراً بعضیا رو اونقدر ترسونده که توقیفش کردن!) ولی من شدیداً توصیه می‌کنم که هرطوری شده حتماً ببینیدش. حتی اگر فرض کنیم که به شدت سانسور شده. اگر قراره بخندیم بهتره به فیلمی مثل این بخندیم تا بعضی هجویاتی که هیچی ندارن و میشن پرفروشترین فیلم سال! البته باز هم خود دانید.

Labels: سینما, عمومی