● وقتی هوا گرم می شود!

نمی دانید چقدر دردناک است که نصف شب از شدت گرما از خواب بیدار شوی و ببینی تمام سر و گردن و بدن و موهایت خیسِ عرق است و نتوانی هیچ کاری برای اندکی خنک شدن، انجام دهی! ای مرفهان بی دردی که کولر دارید، خوشا به حالتان!
( شانه به سر جان! همدردی می کنیم! )

اما بعد، بدانید و آگاه باشید که غذا خوردن نعمت بسیار بزرگی است! هرگز نخواهید که روزی میل به غذا خوردن را از دست بدهید، حتی اگر ازدیاد وزن کلافه تان کرده باشد! بروید از تک تک بیماران بپرسید، ببینید کدامشان خلاف این را به شما می گویند!

می خواستیم یک چیزی را هم به شما بگوییم. تصمیم گرفته ایم از حالا تا هر زمانی که بتوانیم، عامیانه ننویسیم! تا حالا هم به عمد عامیانه می نوشتیم. یک وقت فکر نکنید خدای نکرده، زبانمان لال، سواد نداشتیم! نخیر! ما آخرِ ادبیات هستیم. اگر هم تا کنون بروز نداده ایم به خاطر فرو تنیِ بی حد و حصرمان است! خلاصه اینکه ما از هر انگشتمان هفتاد تا هنر می ریزد. اگر انگشتان پا را هم حساب کنیم، به عبارتی می شود هزار و چهارصد تا هنر! انصافاً کدامتان اینقدر هنر دارید، هان؟! ; ))

یک چیزی هم هست که یک قرن است می خواهم بگویم ولی آلزایمر اجازه نمی دهد! آن عکسهایی بود که در سفرنامه کیش دیدید، همه اش کار یک روح است! روحی که از خودش هم عکس می گیرد! گفتیم تا کپی رایت را رعایت کرده باشیم و خود را از زیر بار تهمت برهانیم وگرنه بر همگان واضح و مبرهن است که ما حرفه ای تر از آن هستیم که بخواهیم چنین عکسهای ناشیانه ای بگیریم!