● دخترانه، دخترانه!
آخیش! از شرشان راحت شدم! دیگر داشتند رژه می رفتند روی اعصابم! موهایم را می گویم! آن برسِ پر از مو شده بود برایم آینه دق! حالا اگر چه صورت مسأله پاک نشده ولی دیگر آنقدر کوتاه شده اند که به چشم نیایند!!! همیشه از موی بلند متنفر بوده ام، آن هم زیر مقنعه و روسری، آن هم در گرمای تابستان! ولی موی سر یک خوبی دارد! تند تند بلند می شود. یکنواخت هم در می آید. ادا و اطوار ابرو را ندارد! دو ماه تمام نوازششان کردم و بهشان التماس کردم تا با هزار ناز و عشوه لطف فرموده، اندکی رشد کردند! خوب است گفتم نمی خواهم باریکشان کند، اگر نگفته بودم، لابد الان قلندر شده بودم!!! تمام زحماتم در کسری از ثانیه، بر باد فنا رفت!!!
پ.ن: گاهی دنیای دخترانه را دوست دارم، با همه رنجهایش!
