● بانو سیمین غانم
سیمین غانم را با ترانه "گل گلدون" می‌شناختم (ترانه‌ای که خیلی هم دوستش دارم)، ولی هرگز تصویری از او ندیده بودم. به همت یکی از دوستان موفق شدیم برای آخرین روز کنسرت (دیروز) که در تالار وحدت برگزار شده بود، بلیت تهیه کنیم. خانم سیمین با ترانه "یا مولا دلم تنگ اومده" و به نام علی(ع) برنامه‌اش را شروع کرد. "آسمون آبی"، "قلک چشات"، "گل گلدون"، "مرد من" و ... ترانه‌هایی بود که اجرا کرد. با اینکه سن و سالی از او گذشته ولی هنوز صدایی بس تحسین برانگیز دارد. خیلی جاها امتداد صدای دستهای ما از چهچهه‌های زیبای او جا می‌ماند!
گروه موسیقی شامل نوازنده پیانو، نوازنده ویولن و نوازندگان دف بود که انصافاً بسیار خوب و مسلط و زیبا می‌نواختند. برایم جالب بود که نوازندگان ویولن و دف اینقدر جوان بودند و با این حال ماهر و مسلط بر سازهایشان!
سالن هم کاملاً پُر بود (تا جایی که من شنیده‌ام خیلی‌ها هم نتوانسته‌اند بلیت تهیه کنند). بعضی‌ها،که لابد خاطراتی با این آهنگها در گذشته داشته‌اند، گریه می‌کردند. ولی روی هم رفته جو شاد و مفرحی حاکم بود. حسن ختام برنامه هم ترانه "ای ایران" بود که همه در حالت ایستاده با خانم غانم خواندند. برای این خواننده گرانقدر آرزوی سلامتی دارم.
ویدئوی 1 دقیقه‌ای از ترانه "آسمون آبی"- (در سالهای جوانی خانم غانم)
Labels: موسیقی
