● یک سؤال

من لیسانس و فوق لیسانس آمار دارم. اینو هم می‌دونید که فقط بچه‌های دیپلم ریاضی می‌تونن رشته آمار رو انتخاب کنن. البته واضح و مبرهن است که همه بچه‌های ریاضی به عشق مهندسی رفتن رشته ریاضی! بنابراین اکثریت قریب به اتفاق کسانی که رشته‌هایی به جز مهندسی قبول میشن، رشته‌شونو دوست ندارن و از سر ناچاریه که دارن اونو می‌خونن (حالا حداقل در زمان ما)! من یه مدت تصمیم گرفته بودم حالا که دیگه همه اضطراب‌ها و شور و هیجان‌های کنکور و دانشگاه و سر کار رفتن تموم شده، بیام برم دنبال علاقه‌هام (البته بعد هر چی نگاه کردم دیدم علاقه‌های من هنر و ادبیاته و کمی تا قسمتی کامپیوتر!). بعدتر، یعنی از وقتی سعی کردم یه کم واقع‌بینانه‌تر به زندگی نگاه کنم، دیدم که الان تو شرایط کاری‌ای که من دارم، به نفعمه (خیلی به نفعمه!) که برم اقتصاد بخونم. متأسفانه به اقتصاد هم علاقه‌ای ندارم. اقتصاد خوانی ِ خالی هم به دردم نمی‌خوره. مدرک میخوام. ولی چون رشته من اقتصاد نبوده، احتمال اینکه برای دکترای اقتصاد پذیرفته بشم تقریباً نزدیک به صفره (البته در ایران). اینو هم بگم که تو این شرایط و با وضعیت افتضاحی که دانشگاه‌های ایران داره، درس خوندن از نوشیدن جام زهر برام سخت‌تره! همه اینا رو گفتم که یه سؤال بپرسم:

به نظر شما با همه این شرایط اینکه برم فوق لیسانس اقتصاد بخونم کار خیلی احمقانه‌ایه؟
(اگر کسی تجربه‌ یا اطلاعاتی در این زمینه داره و می‌تونه کمک کنه خیلی ممنون میشم که بگه).


پ.ن: بس که مملکت هر کی هر کیه و هیچی‌ش معلوم نیست، آدم تکلیف خودشو هم نمی‌دونه! مملکته داریم؟!

Labels: شخصی, کار