● اندکی این مثنوی تأخیر شد!
با عرض سلام و احترام خدمت دوستان و آشنایان عزیز. مطلبی که در ادامه می بینید همان اطلاع ثانوی است!
قبل از هر چیز از همین تریبون اعلام می کنم که من بیماری روحی روانی حاد ندارم که بیام الکی پینگ کنم! نمی دونم دست استکبار این بار از آستین کدوم از خدا بی خبری بیرون اومد و ما رو پینگ کرد (چند روز پیش رو عرض می کنم) ! به هر حال زیاد مهم نبود. فوقش این بود که وقتی اومدید و دیدید خبری نیست، چند تا فحش دادید و رفتید دیگه، غیر از اینه؟! ;))
آقا این چند روزی که نبودم، بر خلاف آنچه در ذهنم بود، نه یکدونه فیلم دیدم نه یک خط کتاب خوندم ( منهای امروز البته! ) ! شما هم که ماشاءالله هزار ماشاءالله، کولاک کردین بس که فیلم و کتاب بهم معرفی کردین!!! در عوض تا دلتون بخواد با این جماعت کسبه برخورد نزدیک داشتم! خداییش اینا شاهکارن! عمراً اگه کسی به پاشون برسه تو حقه بازی و زبون بازی و قسم الکی خوردن! الان دیگه مطمئنم اگه چیزی رو می خرم، دو برابر ارزش واقعیش پول دادم! البته واضح و مبرهن است که این موجودات نادر فقط در محیطهای گل و بلبل رشد میکنن و شما هیچ جای دنیا نمی تونید نظیرشون رو پیدا کنید! یه چیز دیگه هم فهمیدم. از هیچ کاری به اندازه خرید کردن متنفر نیستم! باید یکی رو استخدام کنم به جای من بره خرید! هر چی خرید قبوله. حیفِ وقت آدم نیست که صرف خرید بشه؟!
علاوه بر کسبه محترم، پزشکان عزیز هم انسانهای بسیار جالبی هستن! نگاههای عاقل اندر صفیهی که به آدم میندازن و همه رو بلانسبت گوسفند می پندارند به کنار، همچین در مورد مریضیت صحبت می کنن که کلاً از زندگی ناامید میشی و دست به کار نوشتن وصیت نامه میشی!!! اگه برای یک درد رفته باشی پیششون با صد تا مرض لاعلاج یا صعب العلاجی که بهت نسبت میدن، برمیگردی! حالا چرا و چی رو میخوان ثابت کنن، الله اعلم!
در مورد اساتید بزرگوار هم که هیچ چیز نگم بهتره! شما خودتون بهتر از من می دونید چه مدلی هستن! وای به حال کسانی مثل من که نه خوششون میاد و نه اصلاً بلدن پاچه خواری کسی رو بکنن! یه چیز دیگه! تا جایی که براتون امکان داره پشت کنکور موندن رو تحمل کنید تا دانشگاه سراسری قبول بشید ولی توی این دانشگاه آزاد خراب شده نرید! دیوونه خونه س به خدا با اون کارمندای عقده ایش!
پ.ن:
_ راستش اومده بودم که بگم برای چی نمی نویسم. یک دلیل مهم داشت. حاشیه رفتم و نگفتم. شاید بعداً بگم. نظرم تا حدود زیادی عوض شده آخه. در ضمن، ببخشید که لحنم اینقدر زشت بود. قصد توهین به کسی، شغلی یا قشری رو نداشتم. فعلاً فقط این اراجیف رو نوشتم برای خالی نبودن عریضه و احترام به دوستان خوبم. ولی یک روز حتماً باید بگم!
_ اینقدر ننوشته بودم بلاگر راهم نمی داد!!!!!!!!!!!!!
قبل از هر چیز از همین تریبون اعلام می کنم که من بیماری روحی روانی حاد ندارم که بیام الکی پینگ کنم! نمی دونم دست استکبار این بار از آستین کدوم از خدا بی خبری بیرون اومد و ما رو پینگ کرد (چند روز پیش رو عرض می کنم) ! به هر حال زیاد مهم نبود. فوقش این بود که وقتی اومدید و دیدید خبری نیست، چند تا فحش دادید و رفتید دیگه، غیر از اینه؟! ;))
آقا این چند روزی که نبودم، بر خلاف آنچه در ذهنم بود، نه یکدونه فیلم دیدم نه یک خط کتاب خوندم ( منهای امروز البته! ) ! شما هم که ماشاءالله هزار ماشاءالله، کولاک کردین بس که فیلم و کتاب بهم معرفی کردین!!! در عوض تا دلتون بخواد با این جماعت کسبه برخورد نزدیک داشتم! خداییش اینا شاهکارن! عمراً اگه کسی به پاشون برسه تو حقه بازی و زبون بازی و قسم الکی خوردن! الان دیگه مطمئنم اگه چیزی رو می خرم، دو برابر ارزش واقعیش پول دادم! البته واضح و مبرهن است که این موجودات نادر فقط در محیطهای گل و بلبل رشد میکنن و شما هیچ جای دنیا نمی تونید نظیرشون رو پیدا کنید! یه چیز دیگه هم فهمیدم. از هیچ کاری به اندازه خرید کردن متنفر نیستم! باید یکی رو استخدام کنم به جای من بره خرید! هر چی خرید قبوله. حیفِ وقت آدم نیست که صرف خرید بشه؟!
علاوه بر کسبه محترم، پزشکان عزیز هم انسانهای بسیار جالبی هستن! نگاههای عاقل اندر صفیهی که به آدم میندازن و همه رو بلانسبت گوسفند می پندارند به کنار، همچین در مورد مریضیت صحبت می کنن که کلاً از زندگی ناامید میشی و دست به کار نوشتن وصیت نامه میشی!!! اگه برای یک درد رفته باشی پیششون با صد تا مرض لاعلاج یا صعب العلاجی که بهت نسبت میدن، برمیگردی! حالا چرا و چی رو میخوان ثابت کنن، الله اعلم!
در مورد اساتید بزرگوار هم که هیچ چیز نگم بهتره! شما خودتون بهتر از من می دونید چه مدلی هستن! وای به حال کسانی مثل من که نه خوششون میاد و نه اصلاً بلدن پاچه خواری کسی رو بکنن! یه چیز دیگه! تا جایی که براتون امکان داره پشت کنکور موندن رو تحمل کنید تا دانشگاه سراسری قبول بشید ولی توی این دانشگاه آزاد خراب شده نرید! دیوونه خونه س به خدا با اون کارمندای عقده ایش!
پ.ن:
_ راستش اومده بودم که بگم برای چی نمی نویسم. یک دلیل مهم داشت. حاشیه رفتم و نگفتم. شاید بعداً بگم. نظرم تا حدود زیادی عوض شده آخه. در ضمن، ببخشید که لحنم اینقدر زشت بود. قصد توهین به کسی، شغلی یا قشری رو نداشتم. فعلاً فقط این اراجیف رو نوشتم برای خالی نبودن عریضه و احترام به دوستان خوبم. ولی یک روز حتماً باید بگم!
_ اینقدر ننوشته بودم بلاگر راهم نمی داد!!!!!!!!!!!!!
