● نغمه همایون

کنسرت همایون شجریان و گروه دستان در نوع خود واقعاً بی‌نظیر بود. لذت فراوان بردیم از آن نوای دلنشین و شعرهای زیبا و موسیقی گوش‌نواز. الحق که همایون فرزند خلف استاد آواز این سرزمین است با صدایی به غایت شبیه پدر! گروه دستان نیز که نیاز به معرفی ندارد با آنهمه هنرمندانی که هر یک استادانی مسلم‌اند.

اشعاری که برای اجرا انتخاب شده بود، انصافاً اشعار بسیار زیبایی بود و معلوم است که با دقت و وسواس خاصی انتخاب شده‌اند. اشعاری از شفیعی کدکنی، حافظ، مولانا، فریدون مشیری، عطار نیشابوری، عراقی و سیاووش کسرایی. شعرهایی بسیار تأثیر گذار و پرمغز و پرمعنی.

نغمه و نوای دلنشین همایون (و هر کس که صدای خوبی دارد)، گویی از جهانی دیگر می‌آید و رنگی آسمانی و ملکوتی دارد که چنین انسان را از خود بی‌خود می‌کند. چقدر باید زیبا باشد خالق جنین صدای زیبایی. وَ تَبارَک الله احسَن الخالقین.

پ.ن:

1. خدا رو شکر هیچ‌وقت در این مملکت هیچ چیز نظم و ترتیب نداره! فکرشو بکن، قبل از اینکه برنامه شروع بشه برق رفت! برنامه با یک ساعت تأخیر شروع شد. اون هم با برق اضطراری که فقط برق بلندگوها و روشنایی اندکِ سالن رو تأمین می‌کرد! یعنی پختیم از گرما! یه چیزی می‌گم یه چیزی می‌شنوید!

2. از تمام مراسم فیلمبرداری کاملی انجام شد که به گفته حمید متبسم (سرپرست گروه) قراره به صورت سی دی به بازار عرضه بشه. به شدت توصیه می‌کنم که بخریدش!

3. تصنیف "وطن" با لحن و موسیقی حماسی اجرا شد. سازهای کوبه‌ای نقش مهمی داشتن در ایجاد یک فضای حماسی. تصنیف "زهی عشق" هم که در بعضی قسمتهایش با همخوانی همه گروه همراه بود، حالتی عرفانی شبیه سماع را تلقین می‌کرد.

4. تصنیف درخواستی در پایان برنامه "مرغ سحر" بود که به نظر من درخواست لوس و بی‌معنی‌ای بود. خود همایون این همه تصنیف‌های زیبا داره. من ترجیح می‌دادم که "هوای گریه" رو بخونه یا مثلاً "نسیم وصل".

5. خودمونیم، از بین همه سازها خداییش دف یه چیز دیگه‌س! از بس شور و حال ایجاد می‌کنه! ((;

عکس‌ها از اینجا

Labels: موسیقی