● …
اَللّهُمَّ مَولایَ کَمْ مِن قَبیحٍ سَتَرْتَهُ و کَمْ مِن فادِحٍ مِنَ البَلاءٍ اَقَلْتَهُ و کَم مِن عِثارٍ وَقَیْتَهُ و کَمْ مِن مَکروهٍ دَفَعْتَهُ و کَمْ مِن ثَناءٍ جَمیلٍ لَسْتُ اَهلاً نَشَرْتَهُ .
خدایا، مولای من، چه بسیار کارهای زشتی که آنها را پوشاندهای و چه بسیار بلاهای سنگینی که از من بگردانیدی و چه بسیار خطاهایی که مرا از آنها نگاهداشتی و چه بسیار ناملایماتی که آنها را از من دور کردی و چه بسیار ثنای نیکو که من لایق آن نیستم از من بر زبانها منتشر ساختی.