● بهانه
دلم برای حرف زدن تنگه!
Labels: تنهایی
» روزهای بی‌خاطره
خاطره‌ای در درونم است
چون سنگی سپید درون چاهی
سر ستیز با آن ندارم، توانش را نیز:
برایم شادی است و اندوه
در چشمانم خیره شود اگر کسی
آن را خواهد دید
غمگین‌تر از آنی خواهد شد
که داستانی اندوه‌زا شنیده است
می‌دانم خدایان انسان را
بدل به شیئی می‌کنند، بی آن که روح را از او برگیرند
تو نیز بدل به سنگی شده‌ای در درون من
تا اندوه را جاودانه سازی
» آنا آخماتووا
چون سنگی سپید درون چاهی
سر ستیز با آن ندارم، توانش را نیز:
برایم شادی است و اندوه
در چشمانم خیره شود اگر کسی
آن را خواهد دید
غمگین‌تر از آنی خواهد شد
که داستانی اندوه‌زا شنیده است
می‌دانم خدایان انسان را
بدل به شیئی می‌کنند، بی آن که روح را از او برگیرند
تو نیز بدل به سنگی شده‌ای در درون من
تا اندوه را جاودانه سازی
» آنا آخماتووا
» خوراک
» لینکدونی
» بایگانی» خاطره‌سازان
» آخرین نوشته‌ها
- ▪ یک روز در خانه
- ▪ بازمانده روز
- ▪ مِن شرّ الوسواسِ الخنّاس الذی یُوسوسُ فی صدور الناس
- ▪ زندگیه داریم؟!
- ▪ نکات روز
- ▪ Christmas gift!
- ▪ ملک سلیمان نبی
- ▪ شب ممکن
- ▪ سلام عرض شد! D:
- ▪ سفرنامه حج - قسمت هفتم
