● از پریشان حالی و درماندگی!
فرازی از دعای کمیل:
یا مَنْ
بِیَدِهِ ناصِیَتى یا عَلیماً بِضُرّى وَ مَسْکَنَتى، یا
خَبیراً بِفَقْرى وَ فاقَتى یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ
أَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ وَ قُدْسِکَ وَ اَعْظَمِ
صِفاتِکَ وَ
اَسْمائِکَ اَنْ تَجْعَلَ اَوْقاتی مِنَ اللَّیْلِ
وَالنَّهارِ بِذِکْرِکَ مَعْمُورَةً، وَ بِخِدْمَتِکَ
مَوْصُولَةً، وَ اَعْمالى عِنْدَکَ مَقْبُولَةً حَتّى
تَکُونَ اَعْمالی وَ اَوْرادى کُلُّها وِرْداً واحِداً وَ حالى فى خِدْمَتِکَ سَرْمَداً.
اى کسى که زمام اختيارم به دست اوست، اى
دانای به حال زار و ناتوانم، اى آگه از بينوايى و وضع پريشانم، اى آگاه از فقر و
بی‌چيزيم، اى خدای من، اى خدای من، اى خدای من،
از تو می‌خواهم به حق حقيقت‌ات و به ذات
مقدس‌ات و بزرگترين صفات و اسماء مبارک‌ات که اوقات مرا در شب و روز به ياد خود
معمور گردانى و پيوسته به خدمت بندگي‌ات بگذرانى و اعمالم را مقبول حضرت‌ات فرمايى
تا کردار و گفتارم همه يک جهت و خالص براى تو باشد و احوالم تا ابد به خدمت و طاعت‌ات
مصروف گردد.
Labels: مناجات
