● اردی‏بهشت

امسال این اردی‏بهشت تهران چرا اینقدر دیوانه کننده‏س؟!!! چرا اینقدر مسحور کننده‏‏‏س؟! دقیقاً همین امسالی که من دور و برم از همیشه خلوت‏تره! :( همین امسالی که هیچ‏کس نیست. همه یا رفتن یا دارن میرن یا درگیر زندگین یا درگیر مشکلات یا حوصله ندارن! اصلاً یه مدتیه که دیگه زمان‏ها و مکان‏ها و اتفاق‏ها با هم جور نیست. تأخیر و تقدم دارن. درست و به موقع اجرا نمیشن. یعنی یک کلام: رفتن رو اجرای رَندوم! بیخود نیست که هیچ چیزی سر جای خودش نیست البته به جز همون اردی‏بهشت که تازه همین امسال دوباره شده اردی‏بهشت!

پ.ن: این نمایشگاه کتاب هم قوز بالا قوزه در این اردی‏بهشت ماه جلالی! با اون همه یادها و خاطرات!

Labels: تنهایی, روزمره, زندگی

+ |

| | 0 خاطره

خانه | بایگانی | تماس | فید

» روزهای بی‌خاطره

خاطره‌ای در درونم است
چون سنگی سپید درون چاهی
سر ستیز با آن ندارم، توانش را نیز:
برایم شادی است و اندوه
در چشمانم خیره شود اگر کسی
آن را خواهد دید
غمگین‌تر از آنی خواهد شد
که داستانی اندوه‌زا شنیده است
می‌دانم خدایان انسان را
بدل به شیئی می‌کنند، بی آن که روح را از او برگیرند
تو نیز بدل به سنگی شده‌ای در درون من
تا اندوه را جاودانه سازی
» آنا آخماتووا

● اردی‏بهشت

» روزهای بی‌خاطره

» خوراک

» لینکدونی

» خاطره‌سازان

» آخرین نوشته‌ها

» دفتر گذشته‌ها

» جستجو

» ردپا